Kroniki Drugiego Kręgu Wiki
Advertisement

Nocny Śpiewak — należący do Drugiego Kręgu mag z bardzo potężnym talentem Stworzyciela.

Wygląd[]

Śpiewak

Nocny Śpiewak jako dziecko

Najbardziej charakterystyczna cecha Nocnego Śpiewaka to owłosienie, pokrywające każdą część jego ciała. Jak pisze w swojej kronice Kamyk, całą jego głowę pokrywały gęste, brązowe włosy! Z tej gęstwiny błyskały tylko zęby i białka oczu. Kosmate ma również wierzchy dłoni. Najwyraźniej sierść pokrywała całe jego ciało. Jego włosy są ciemnobrązowe, zrudziałe na końcach. Kiedy Śpiewak jest wyczesany i umyty, jego "futerko" staje się mięciutkie i miłe w dotyku. Zbędne owłosienie jest zapłatą za potężny talent maga. Kamykowi przypominał z początku wielkiego Wydrzaka chodzącego na tylnych łapach, choć u większości ludzi budzi raczej skojarzenia z wilkiem. Oczy ma bursztynowe, skośne, bardzo wymowne i szczere w wyrazie. Śpiewak po zgoleniu włosów nie wygląda szczególnie urodziwie - jak pisze Kamyk: ma kwadratową szczękę, krótki nos, małe oczy, szerokie nieregularne brwi... (choć ta ostatnia cecha może być winą niezbyt dokładnego posługiwania się brzytwą). Jego cera jest bardzo jasna, jednak można przypuszczać, że gdyby Nocnego Śpiewaka od dzieciństwa nie porastało futerko, kolorem skóry zapewne nie różniłby się od innych Lengorchian - jej bladość wynika po prostu z faktu, że nie miała jeszcze kontaktu ze słońcem.

Jest dość niski, ale nie przejmuje się tym - mawia, że kto ma dalej do ziemi, tego bardziej boli jak spada.

Charakter[]

Osobowość Nocnego Śpiewaka jest niezwykle barwna; w młodym magu kryje się cała gama charakterów i zachowań - od skrajnie pozytywnych, do porywczych i wręcz cholerycznych, które jednak zdarzają się dużo rzadziej. Śpiewak sprawia wrażenie lekceważącego autorytety wesołka i kpiarza, optymisty o dość lekkim podejściu do życia. Swoimi popisami bardzo stara się zjednać sobie sympatię innych - ponieważ wielokrotnie był poniżany ze względu na swój wygląd zewnętrzny, nie chce, by taka sytuacja się powtórzyła. Również jego hojność w pewnym sensie jest spowodowana pragnieniem akceptacji (na co złości się Kamyk, w swoim diariuszu zapisując następujące słowa: Ciekawe, kiedy do niego dotrze, że lubiłbym go nawet wtedy, gdyby o to szczególnie nie zabiegał, i że za przyjaźń nie trzeba płacić w żaden sposób). Nocny Śpiewak objawia skłonności do filozofowania, a z drugiej strony zabawnie kwituje niektóre sytuacje. Ma duszę romantyka, choć nie zdradza się z tym zanadto; widać to jednak w jego ogromnej miłości do Srebrzanki i córeczki (Różyczki). Jest w stanie zrobić dla nich wszystko. Pomimo zaskakującego powodzenia u płci przeciwnej (z którą lubi utrzymywać jak najbliższe stosunki...), w miłości jest bardzo wierny. Śpiewak jest zaradny, niesamowicie inteligentny, dowcipny oraz entuzjastyczny. Często odzywa się bez zastanowienia, a choć wymowę ma niekiedy dość kwiecistą, potrafi przy tym być pyskaty i bezczelny. Nie da się ukryć, że lubi pieniądze (ponieważ w dzieciństwie bardzo często bywał głodny, w późniejszym życiu chce mieć pewność, że już nigdy mu to nie grozi, dlatego jako jedna z połówek często robi interesy wahające się na skraju legalności). Nie przywiązuje jednak większej wagi do przedmiotów, gdyż sam - jeśli tylko zechce - może je stworzyć (jedynym wyjątkiem są książki, które bardzo szanuje). Ma dość swobodny stosunek do własności: bez pytania pożycza sobie rzeczy Kamyka, z którym w Zamku Dłoni zajmuje jedną komnatę, i tego samego oczekuje od niego. Śpiewak jest sporym bałaganiarzem. Przy tym wszystkim ma bardzo duże uzdolnienia architektoniczne, lubi też rysować - jak zauważył jego współlokator, wszystkie ściany w komnacie zawieszone są kartkami, na których Nocny Śpiewak uwiecznia obiekty swoich zainteresowań. A są to fragmenty architektury lub nagie kobiety. Jeśli chodzi o przedmioty szkolne, jest świetny z arytmetyki, za to niezbyt dobrze radzi sobie z pisaniem wypracowań.

Historia[]

Gdy Śpiewak przyszedł na świat, jego matka początkowo miała zamiar gdzieś go porzucić, jednak z powodu futerka pokrywającego ciało dziecka wpadła na pomysł, że można na nim zarobić. Odsprzedała go do cyrku, gdzie malec (nazywany tam Zwierzakiem) musiał rozrywać kurczaki na oczach publiczności. Był traktowany gorzej niż zwierzę, aż do czasu, gdy dał pokaz swego talentu, rozrywając właściciela cyrku, Byka, na strzępy. Od dalszej ponurej egzystencji w tym miejscu wyratował go Mówca Bukat - pierwsza osoba, która dostrzegła w Nocnym Śpiewaku człowieka. Przez niego został także wyleczony i naprowadzony na właściwą ścieżkę. Pewnego wieczoru Bukat nadał mu imię. Wzięło ono swój początek od wiersza, na którego strofę mag natrafił zupełnie przypadkowo:

Gdzie dzwonkowe biją serca,
Spoczywamy wśród rozwalin
Pni stuletnich. W mchu kobiercach.
Nocni śpiewacy drumle stroją,
Czekając aż się księżyc wtoczy.
Smokom gorąco cielsk wysmukłych
Krasnym płomieniem barwi oczy.

Miało swój związek także z tym, że Nocny Śpiewak będąc wtedy jeszcze dzieckiem i nie mogąc pozbyć się przyzwyczajeń wpojonych mu w cyrku, zachowywał się jak pies. Owego wieczoru wył do księżyca, naśladując wilka. Było to tak złudnie podobne do prawdziwego wilczego zewu, że psy z sąsiedztwa odpowiadały na owo specyficzne "wezwanie" chłopca wyciem. Po kilku latach chłopiec został oddany na naukę do Zamku Dłoni, gdzie wychowywali go wszyscy po trochu i nikt w szczególności. Największą opieką otaczała go jedna z zamkowych kwiatków - Róża, która była dla niego jak starsza siostra, może nawet matka. W tym to okresie, sprowokowany, był przyczyną jeszcze jednego wypadku, za co Krąg chciał pozbawić go talentu. Sprawa zakończyła się rozprawą sądową, którą wygrał Bukat, udowadniając, że Nocny Śpiewak jest jego niewolnikiem, a co za tym idzie, nie można go okaleczyć.

Przeszłość Śpiewaka jest dla niego kwestią bardzo bolesną. Stara się raczej wyrzucić ją z pamięci i żyć dniem dzisiejszym. Z początku, gdy był jeszcze dzieckiem, odczuwał wstyd, gdyż myślał, że jest w połowie psem, w połowie człowiekiem. Dopiero kiedy dorósł zdał sobie sprawę, że to talent jest bezpośrednią przyczyną jego wyglądu.

Początkowo Nocny Śpiewak nie chciał wyruszyć do Northlandu z innymi magami Drugiego Kręgu, ponieważ obawiał się reakcji Northlandczyków na jego wygląd. Później tymczasowo zamieszkał w Bukowinie, gdzie zajął się leczeniem niewidomej Messil. Nocny Śpiewak został przez Krąg zmuszony do wypicia Krwi Bohaterów za karę ,gdy rozprowadził Smoczy Dech między mieszkańcami Podzamcza i jak zauważył Kamyk Śpiewak bardzo sie zmienił : ucichł , spoważniał, złagodniał i jakby posmutniał , stał sie mniej gadatliwy a jego żarty straciły dawną ostrość.

Nuvola apps important yellow Ten artykuł jest już prawie gotowy. Rozbuduj go, albo włącz się do dyskusji o uznaniu go za ukończony.
Advertisement